در طول روز به آدمهای زیادی برمی خورید که همه ازتون می پرسن ، حالتون چطوره ؟ شما هم به خیلی هاشون می گین : ممنون خوبم . به بعضی ها هم می گین: خدا رو شکر . بعضی ها هم هستن که البته تعدادشون خیلی کمه و بهشون میگین خوب نیستم .
حالا از بین این تعداد کم که بهشون می گین خوب نیستم ، کم هستن کسانی که می پرسند : چته ؟ چرا خوب نیستی؟
البته از بین تعداد کمی که بهشون میگید خوب نیستم و تعداد کمتری که میپرسن چته ، بازم کمن کسانی که تو بهشون مشکلت رو میگی .
امروز من به یکی از همین افراد برخوردم .
از من پرسید :خوبی ؟ گفتم : نه . پرسید : چته ؟
منم سیر تا پیاز ماجرا رو بهش گفتم .
بهش گفتم :که از یه دختر خوشم اومده که نمی دونم اون نسبت به من چه احساسی داره . گفتم :دختره یکی دیگرو دوست داره . گفتم : نمی خوام باعث به هم خوردن زندگی کسی بشم که دوستش دارم . گفتم : کاش می تونستم همه چی رو بهش بگم . گفتم : وضع مالی اون خیلی بهتر از منه . خلاصه همه چی رو براش گفتم .
وقتی حرفام تموم شد احساس نزدیکی زیادی بهش میکردم . احساس میکردم اون خود منه و لزومی نداره من شکل من باشه . احساس کردم مشکلات من رو اون هم داره . اصلا راستشو بخواین احساس کردم که من مشکلی ندارم و این حرفا رو اون به من گفته و الآن منتظره که من بهش راه حل تحویل بدم .
هر چی فکر کردم هیچی به ذهنم نیومد ، اونم وایساده بود روبه روم و بروبر نگاهم میکرد .
آخرش گفتم توکل کن به خدا . انشا الله درست میشه و رفتم .